YOLUN YOLCUSU...

 

Kimisine zor gelir,  yoldan gidenden olmak...

Zordur kimine ise gidene ardından bakmak...

Bazen zorluk yol olur, aşılmaz gelir mesafeler...

Bazen yolcu zor olur, olmasa da engeller...

 

Her insanın kaderi değil mi, yolcu olmak...

Bazen giderken olur, bazen öylece durmak...

Bazen sevinç gözyaşı, bazen  hüzünle dalmak...

Akıp giden zamanın, içindesin ey yolcu...

Bazen keyif verirken, bazen acıdır duygu...

Çok yönlü bir şekilde, var bu yolda her duygu...

 

İki ara derede, devam eden yolculuk...

Bazen yol kıtlık olur, bazen de olur bolluk...

Bazı durak varlıkken, bazı duraklar yokluk...

Fark eder mi insana, hedefi ise kulluk...

Yolda yoldaşlar olur, bazen tutar elinden...

Anlamaz bir çokları, o anlarken dilinden...

İhtiyacı olsa da, önde tutar kendinden...

“Dost” olarak anılır, toplamda fayda veren...

 

Kimileri de vardır, yolda karşılaşılır...

Kolay olsa da yollar, onunla zor aşılır...

Olur olmaz yerlerde tepkisine şaşılır...

İlim yoksa kişide, durum zor anlaşılır...

  

Gelip geçen ömürde, anı zaman kovalar...

Su misali alınır, bazı zaman bu yollar...

Yolun sonu selamet, sonda açıksa kollar...

 

Yolda güzel yolcuda, yürümeyi bilene...

Amaçlar uyumluysa, kim kimden ne dilene...

 

Yolda mutlu olduysa, sonunda var mutluluk...

Müjdeler olsun Ona, mertebe oldu kulluk...

Akıbetler hayırsa bu ebedi mutluluk...